NEFİSE CANARAN:Engelsiz hayat için Engel-Siz ‘e son..

3 Aralık 2019 1 yorum

Engel dediğiniz şey somut bir kavram gibi görünse de normal insanlar için; onu yaşamları boyunca isimlerinden, kariyerlerinden önce taşımak zorunda kalanlar için somut- soyut kavramlardan çok daha fazlasını ifade eder hep. .

Engelli kişilerin kimlikleri toplum tarafından, kabul edilen yetersizliklerine bağlı olarak inşa edilir.
Engelli kardeşin…
Engelli eşin…
Engelli iş arkadaşın hep isimden, unvandan önce engelli…
-Siz bir engelliyle yaşamadan, onunla iki kelam ederek neler hissettiğini nereden bileceksiniz?
Empati kurun demekle olmuyor engelliyi anlamak için.
Sadece engelliyi de değil ailesi ,çalışıyorsa aiş arkadaşları vs eksenindeki herkesi anlamak lazım
Engelli insanların işlerliklerinin bütünsel biyolojik, psikolojik, sosyal, çevresel, ekonomik, hukuki ve politik faktörler tarafından etkilendiği günümüz yeni yeni paradigma engelli araştırmaları, dünün eski paradigma tıbbi modele uygun olarak engelli kişi ve ailesi üzerine odaklanmaya devam etmekte buda bana Engellilik Paradigmasındaki dünden bugüne Sosyal Modele Doğru Yönelimin Arka Planına bakıldığında Newton ile Descartes arası kalınmışlığın izlerine rastlandığı izlenimini vermekte hala .
Bedenin yaşlanması, kronik hastalıkların yaygınlaşması, kaza ve sağlığı tehdit eden risklerin artması gibi nedenlerden dolayı bütün bir insanlık engellilik yaşama konusunda risk altında. Risk bu kadar varken ;Engellilerin profesyonel yardıma, bakıma ihtiyaçları olduğu tezi silinmeli ve aslında her insanın engelli adayı olduğu gerçeği ile yüzleşilmeli.
Engellinin yaşamını şekillendiren ve onu bağımlı hâle getiren ekonomik yetersizlik, barınma, düşük istihdam oranları, eğitim eksikliği gibi etkenlerin biyolojiden değil, bütünsel bir sosyal katılımdan sistemik bir biçimde dışlayan, toplumsal olarak inşa edilmiş bariyerler olduğunu hala olduğunu; ancak bu bariyerlerin tıbbi model ile sosyal model arasında dengeyi tutturmak ile yıkılabileceğini görmemiz ve bir arada yaşadığımız topluma adapte etmemiz gerekmekte.
Yani sonuç olarak ; Engelliye özel ihtiyaç düzenlemeler yapmak yerine bütüne ayni dünyada ,ülkede ,şehirde yaşadığımız birlikte yaşadığımız yerdeki tüm nüfusa yönelik daha evrensel politikalar yapmak..