Genlerimizde futbol var.
Yazar çizeriz yıllardır.
Severiz.
Ama seçeneksiz de değiliz.
Yıllar öncesine dayanan bir Çukurova sevdamız vardı mesela.
90’larda bizi Edip Buran’a tıka basa dolduran.
Ne güzel günlerdi
90’larda aşk şarkılarının bittiği gibi orada kaldı Çukurova.
Sezen’i, Nilüfer’i, Ajda’yı dinliyoruz hala, bir radyonun kulağını kıvırdığımızda.
Ama Çukurova sadece hafızalarımızda.
İşte o yüzden kıymetli MSK.
Diğer adıyla Caretta.
Bir alt ligde de olsa gösterdiği performans, yaydıkları enerji Edip Buran’a yeniden bir aşk kokusunu salıverdi.
Tutkuyu, başarıyı, heyecanı ve o ruhu geri getirdi.
Özlemişiz bu duyguları.
Bence Edip Buran’a yeniden yolunuz düşmeli ve o ambiyansı yeniden tatmalısınız.
O dönemleri yaşayamayanlar ne yazık ki anlayamayacak bunları.
Bu yüzden MSK onlar için sadece bir kulüp, bir takım..
Bizler için eski aşkınla bir yolculukta aynı otobüste karşılaşmak ve
bu yolculuğun hiç bitmesini istememek gibi.
Umarım bu yolculuğun sonu şampiyonluk olur.
Yarım kalan bu aşkı, taçlandırmak gerek çünkü.