Dünya denen boyuttan diğer boyuta geçiş süreçlerimizde hayatımız deniz misali olacak her daim.
Bazen durgun sular misali, bazen kasırgalar, bazende bir göktaşı düşecek belki…
Herkes kendi payına düşeni yaşayacak.
Her şeye rağmen umuttur hayat belkilerle karşımıza çıkan.
Umutsuzluk ise yaşarken ölmenin sancıları gibidir.
En sevdiğim kelimedir;’ ”Yaşanacaklar yaşanacak” kelimesi iyisiyle, kötüsüyle…
Hayatı akışına bırakmak gerek fazla sancılar çekmemek için.
Hayat dediğin üç gün o da masal.
